Memento mori

8-րդ դասարանցիների հետ դասը այդքան էլ հետաքրքիր չէր: Բայց հարկավոր է շեշտել, որ կային լավ կողմեր: Նրանք դասը մասերի էին բաժանել և ամեն մեկը սովորել էր մի հատվածը, ինչը բավականին արդյունավետ է և բավականին հեզահամբույր էին: Այն պատճառով, որ նրանք ավելի փոքր էին, ես կարողանում էի արագ խոսելով, իրականությանը չհամապատասխանող տեղեկություններ տայի և նրանք ճիշտ համարեին: Բացի նրանից, որ ծրագիրը 6-րդ դասարանցիների համար էր, նրանք դասին շատ լարված էին, իսկ ես անբռնազբոսիկ պահվածք էի ակնկալում: Տեղեկությունները թղթի վրա տպելու մեջ, ոչ ինչ որ մի ամոթալի բան կար, ոչ էլ դա առանձնակի
դժվարություն էր ներկայացնում և կարելի էր տեղեկությունները չմոռանալու համար և որպեսզի կարիք չառաջանար, որպեսզի մենք-<<աշակերտներս>>, նրանց հուշեինք, տպեին: